سلام.... من يه بار گفتم کشش چو نبود از ان سو ،چه سود کوشيدن!فکر کنم به درد جواب اين کامنت ميخورد ...ولي اون آرامشي که دل آدم رويه جايي ببره که مخاطبش نباشه،آرامش نيست!يه جورايي خلسه است ... هم دوست داري باشي توي اين حس ودست و پا بزني وهم دوست داري فرار کني ....