اين دقيقا ًهمون چيزيه که هر شب وقتي مياد توي وبلاگت رخ ميده! باورت ميشه ... فقط اميدوارم نبودن هام رو ببخشي! اينقدر حرفهات رو درک ميکنم که دوست دارم ساعت ها بنويسم و اين يعني حداقل چند روز ذهنم بيشتر و بيشتر مشغول شدن ...نگيني منو ميبخشي؟مگه نه؟ ديگه اخرش هم نتونستم از نيلو ننويسم:دي!